Öz

Giriş

Çalışmanın amacı, kronik kabızlığı olan çocuklarda klinisyenlerin tiroid testi isteme eğilimleri ve klinik ziyaretler ile tiroid fonksiyon testleri nedeniyle oluşan doğrudan tıbbi maliyetleri değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem

Hastane kayıtlarından K59.0 ICD koduna sahip kronik kabızlığı olan çocukları tanımlandı. Her hasta için takip ziyaretlerinin sayısı, tiroid hormonu test sonuçları ve yapılan testler çıkarıldı. Konjenital hipotiroidizm için Ulusal Yenidoğan Tarama Programı (UYTP) başlatılmasından sonra tedavi edilen hastalarla daha önce tedavi edilen hastalar karşılaştırıldı. Tıbbi maliyetler, ABD doları için geçerli güncel döviz kuruna göre hesaplandı.

Bulgular

1128 kabız çocuk için 2126 izlem ziyareti ve 1363 tiroid fonksiyon testi yapıldı. UYTP’nin başlatılmasından önce ve sonra kronik kabızlık nedeniyle muayene edilen toplam hasta sayısı sırasıyla 182 (%16,1) ve 946 (%83,9) idi. Bunlardan 937’si (%83,1) tiroid testinden geçti ve bildirilen hipotiroidizm prevalansı %6,4 idi (60).UYTP’nin başlatılmasından önce hastaneye yatırılan hastaların ortalama yaşı (12,57 ± 0,89 yıl), sonrasında hastaneye yatırılan hastalara (5,14±1,44) kıyasla anlamlı derecede daha yüksekti (p < 0,001). Hipotiroidizmi olmayan hastalarda UYTP’nin başlatılmasından önce tekrarlanan tiroid testi, %43,1 (59) ve %28,4 (210) sırasıyla daha yüksekti (p=0,001). Hipotiroidizmi olan yeni bir hastayı teşhis etmenin ortalama maliyeti, standart bir hastadan daha yüksekti: sırasıyla 70 USD ve 53 USD. Hipotiroidizmi olmayan çocuklar için faturalanan hasta başına maliyet, UYTP’nin başlatılmasından önce ve sonra daha yüksekti: sırasıyla 46 USD ve 38 USD.

Sonuç

Konjenital hipotiroidizm için başlatılan UYTP uygulaması, kronik kabızlık nedeniyle değerlendirilen hastaların ortalama yaşını düşürdü ve klinisyenler için tiroid testi isteme protokollerini değiştirdi. Kronik kabızlığı olan ve genel sağlık sigortası kapsam sisteminde operasyon düzensizliği olan çocuklarda gereksiz tiroid testi tıbbi maliyetleri artırır