ÖZET

İmmun Trombositopeni (İTP) tanılı çocuklarda intravenöz immunoglobulin tedavisini etkileyen prognostik faktörler ve tedavinin kronikleşme üzerine etkisi belirlenmek istenmiştir.

Çalışmaya; 2010-2016 yılları arasında başvuran, 3 ay- 16 yaş aralığındaki 80 hasta alınmıştır. Her hastanın cinsiyeti, yaşı, tanı öncesin varsa enfeksiyon ve aşılanma öyküsü, kanama bulguları, tanı anındaki laboratuvar değeri, IVIG tedavisine yanıt süresi, tanıdan 1 yıl sonraki trombosit değeri incelenmiştir. Akut ve kronik İTP tanısı alan gruplar arasında veriler karşılaştırılmıştır.

İmmun Trombositopeni’de kronikleşmeyi ön görebilmek için demografik özellikler, klinik bulgular, laboratuvar bulguları ve tedavi şekillerinden ziyade otoantikorlar ve immun trompositopeninin genetik mekanizmalarına yönelik ileri çalışmalara ihtiyaç olduğunu saptadık.

İTP tanısı alan ve IVIG tedavisi verilen 80 olgunun sosyodemografik ve laboratuvar özellikleri değerlendirildi. Yaş ortalaması 71,40±46,18 ay idi. Olgularımızda erkek/kız oranı 1,0 olarak tespit edildi. 32 olguda başvurudan önceki 6 hafta içerisinde, viral enfeksiyon geçirme öyküsü vardı. Akut İTP’ lerin %11 inde trompositopeni gelişmeden önceki 6 hafta içinde aşı olma öyküsü varken kronik İTP ‘lerde son 6 hafta içinde aşı öyküsü saptanmadı. Akut İTP olgularının en çok sonbahar aylarında, kronik İTP olgularının ön planda kış ve yaz aylarında tanı aldığı görüldü. Tüm hastaların ortalama trombosit sayıları,WBC, MPV, PDW, PCT, CRP, PT, aPTT değerleri değerlendirildiğinde benzer sonuçlar elde edildi (p>0.05).